W roku 1951 NSU przedstawiło nowy 2-suwowy motocykl z silnikiem klasy 200 cc, którym był NSU Lux. Otrzymał on, podobnie jak model Fox, sztywną prasowaną ramę centralną połączoną z podstawą siedzenia. Konstrukcja ta była identyczna jak w czterosuwowej wersji NSU Max i w praktyce można je stosować zamiennie, gdyż mocowania silnika są identyczne. Silnik 198 cm³ wyposażono w dwu przepustnicowy gaźnik BING. Osiągał on moc 8,6 KM i był zblokowany z nożną 4-biegową skrzynią biegów doskonale przystosowaną do motocykla z koszem. Silnik był zapalany nożnym kopniakiem. Łańcuch napędowy całkowicie osłonięto co chroniło go przed niszczycielską siłą kurzu, brudu i piasku. Panele boczne 11,5 litrowego zbiornika jak również rury wydechowe, jak przystało na motocykl "luksusowy", były chromowane.
NSU Lux wyposażono w zapłon bateryjny. Przednie koło posiadało zawieszenie wahaczowe z dwoma sprężynami śrubowymi oraz nowoczesne amortyzatory hydrauliczne. Koło tylne otrzymało wahacz z pojedynczą, centralną sprężyną śrubową oraz amortyzatorem olejowym ukrytymi wewnątrz ramy. Konstrukcja ta zapożyczona z rozwiązań sportowych zapewniała doskonałe zachowanie się motocykla w zakrętach. Spowodowało to likwidację tzw. "pływania" tylnego koła. Kierownica była regulowana oraz wyposażona w tłumik drgań. Kierowca siedział na wahliwym siedzeniu pokrytym gumą. Zastosowano także opony 19x3.00 które wraz z nowoczesnym zawieszeniem skutecznie wytłumiały nierówności jezdni. NSU Lux posiadał z przodu jak i z tyłu półbębny hamulcowe identyczne jak w pierwszym modelu Max. Do tego modelu było dostępnych wiele uzupełniających akcesoriów innych producentów. Można było dokupić między innymi: pokrycie siedzenia motocykla wykonane z syntetycznej skóry w kolorze czerwonym, czarnym lub niebieskim wyściełane różnej grubości (40mm lub 20mm) wkładką z gumowej pianki. Ci, którzy chcieli chronić się przed warunkami atmosferycznymi mogli dokupić boczne osłony na nogi oraz owiewki przednie w dwóch wersjach: "trąba powietrzna" (Wirbelwind) oraz "IDEAL". Dostępne były także nowoczesne podnóżki boczne w pełni zintegrowane z podstawką centralną, dodatkowe bagażniki mocowane na skrzynki boczne, gmole, itp. Można było dokupić także listwy ozdobne zbiornika w kolorze czerwonym, czarnym lub niebieskim lub, by było jeszcze bardziej elegancko, osłonę na zbiornik w kolorze czerwonym, niebieskim, zielonym, żółtym lub beżowym wypełnioną pianką. Oferowano także pełne kity sportowe zawierające płytkie i krótkie błotniki. Kto chciał mógł zamontować siedzenie w "starym stylu". Dostępne były także pompki do motocykla wyposażone w zawór zwrotny oraz linki stalowe przeciw kradzieżowe, zamykane na zamek.
W 1954 roku motocykl zastąpiono modelem NSU Superlux. Wyposażono go w silnik o tej samej pojemności i obrotach maksymalnych ale jego moc wzrosła do 11 KM. W stosunku do silnika Lux zmodyfikowano: wał korbowy, cylinder ze zmienionymi kanałami dolotowymi oraz głowicę cylindra. Zwiększyło to szybkość z 95 km/godz. do 100 km/godz. Zwiększone zużycie paliwa spowodowało powiększenie zbiornika i zastosowanie modelu Buffalo mieszczącego 14 litrów paliwa. Skuteczność hamulców także znacznie się poprawiła poprzez zastosowanie pełnych aluminiowych bębnów o średnicy szczęk 180,5 mm, identycznych jak w modelu Supermax. Niestety unifikacja produkcji oraz wszystkie te zmiany nie zatrzymały tendencji spadkowej popytu na motocykle i produkcja tego modelu zakończyła się pod koniec 1956 roku po zaledwie 2 latach od chwili jej rozpoczęcia.
Dane techniczne NSU Lux
Silnik:
dwusuwowy z płaskim tłokiem i wymiennym cylindrem z lekkiego metalu