Dwutaktowy silnik o pojemności 63 cm³ zamocowano z przodu pojazdu na główce widelca, który w tym celu został szczególnie wzmocniony. Firma tak oto uzasadnia wybór umiejscowienia silnika: "Nawet dla laika jest zrozumiałe, że napęd na przednie koło jest korzystniejszy od napędu na tylne koło, jeśli się weźmie pod uwagę, że ciągnięty pojazd pewniej się porusza aniżeli pchany". Do tego zapewne doszedł jeszcze fakt, że głowica i cylinder silnika położone były idealnie w kierunku jazdy, co wpływało korzystnie na chłodzenie.

Rura wydechowa została wbudowana w przednią osłonę blaszaną co sprawiało, że była niewidoczna. Silnik napędzał, poprzez koła zębate i łańcuch, przednie koło. Firma NSU twierdziła tu z zachwytem, że "poprzez brak przekładni zostało usunięte źródło zakłóceń". Przeniesienie napędu realizowano poprzez sprzęgło cierne wielopłytkowe. Gazu można było dodać za pomocą dźwigni umieszczonej na kierownicy. Rama składała się z rur stalowych, które były lutowane lutem twardym. W celu polepszenia komfortu jazdy zastosowano w przednim kole opony balonowe. Obrotowa prądnica-iskrownik została umieszczona na wale korbowym. Silnik należało wspomagać odpychaniem nogami szczególnie przy ruszaniu z miejsca i na wzniesieniach.

W ramach czynności konserwacyjnych producent zalecał:

W roku 1932 Motosulm został w wielu punktach ulepszony. Wbudowana została osłona łańcucha wokół wieńca zębatego na przednim kole. Zapobiegało to w przypadku spadnięcia łańcucha blokowaniu się przedniego koła i co za tym idzie, wypadaniu kierującego przez kierownicę do przodu. Ponadto dodano od roku 1932 w produkcji seryjnej amortyzator, który miał za zadanie spowodowanie elastycznego napędu, skutkiem czego było znacznie mniejsze zużycie łańcucha i koła łańcuchowego, jak również spokojniejsza praca silnika. W gaźniku zastosowano przepustnicę powietrza (ssanie) w celu uzyskania łatwiejszego rozruchu. Również silnik został ulepszony w drugim roku produkcji. Podparcie wału korbowego zostało zmienione a dzięki nowemu systemowi smarowania osiągnięto większą wytrzymałość w częściach nośnych podlegających tarciu. Aby podczas jazdy nie brudziło się ubranie kierującego, na przednim widelcu zamontowano osłonę na nogi. W taki mniej więcej sposób Motosulm był produkowany bez zmian do roku 1935.

Rower "męski" kosztował z kompletnym wyposażeniem włącznie z elektrycznym oświetleniem jedynie 245 marek niemieckich. Rower "żeński" był podobno trochę droższy.

Podstawowe dane techniczne motoroweru Motosulm:

Numery ram w poszczególnych latach produkcji:

Motorower Motosulm produkowano do roku 1935. Jego następcą został NSU Quick.

Opracował: Piotr "Pepe"