Sama prądnica była prądnicą bocznikową prądu stałego o napięciu znamionowym 6 Volt. Powiązanie konstrukcyjne prądnicy oraz aparatu zapłonowego i przeznaczenie jej do stosowania w jednocylindrowym motocyklu z silnikiem 4-suwowym, wymusiło zastosowanie dodatkowej, wewnętrznej przekładni zębatej, spowalniającej obroty krzywki zapłonowej. Dzięki temu uzyskano potrzebny: jeden pełny obrót krzywki na dwa obroty wału korbowego (przełożenie 1:2). Sama prądnica była bowiem napędzana przekładnią łańcuchową z przełożeniem 1:1 (RD 1/2), twornik prądnicy miał zatem prędkość wału korbowego i zamontowanie krzywki bezpośrednio na wirniku prądnicy, byłoby nieodpowiednie dla silnika 4-suwowego. Napęd przekazywany był, z wału do prądnicy, za pomocą łańcucha 3/8"x5/32" o długości 48 ogniw. Rozrząd zapłonem realizowany był dodatkową przekładnią zębatą o zębach prostych, napęd przekazywany był z wirnika na koło zębate z osadzoną krzywką, co widać na rycinie, gdzie oznaczono poszczególne pary kół 204d i 114.

W "małych" OSL-kach stosowano przed wojną dwa typy prądnic: oznaczoną RD1/2 U30/6 o mocy 30 W przy 2000 obr/min i oznaczoną RD1/3 U45/6 o mocy 45 W przy 2200 obr/min. W obydwu prądnicach przełożenie sumaryczne pomiędzy wałem i krzywką 2:1, czyli na dwa obroty wału silnika, uzyskujemy jeden obrót krzywki aparatu zapłonowego (mówiąc prościej: na dwa obroty wału, mamy raz iskrę na świecy). Mimo różnicy wielkości prądnic i ich mocy oraz różnej prędkości obrotowej, efekt końcowy, czyli rozrząd zapłonem w obu przypadkach jest identyczny. Konstruktorzy chcąc uzyskać większą moc prądnicy, zrealizowali to poprzez zwiększenie obrotów wirnika i jego wydłużenie ("więcej miedzi").

Stosowana po 1947 r. prądnica RD1 U45/6 o mocy 45 W przy 2200 obr/min, napędzana była za pomocą identycznej przekładni łańcuchowej, jak prądnica RD 1/3. W obrębie jej konstrukcji nie występował rozrząd zapłonem. Aparat zapłonowy przeniesiono na pokrywę rozrządu, a krzywka stała się przedłużeniem wałka rozrządu.

W zależności od typu prądnicy jej napęd z silnika oraz rozrząd zapłonu wygląda w następujący sposób:

Podczas rekonstrukcji motocykla, należy zwrócić uwagę na to: jaką posiadamy prądnicę (jakie ma przełożenie wewnętrzne) i jakie są koła napędowe przekładni łańcuchowej. Dopiero na tej podstawie będziemy mieć pewność, że motocykl w ogóle ma szanse odpalić. Złe dobranie elementów którejkolwiek przekładni i ich wzajemne pomieszanie, skutkować będzie niemożliwym do ustawienia zapłonem.

Opracowali: Mietek, Diese E-Mail-Adresse ist vor Spambots geschützt! Zur Anzeige muss JavaScript eingeschaltet sein.