Zestawienie gaźników Grätzin stosowanych w motocyklach NSU

Strategia Blitzkriegu zakładała, ogromną na ówczesne czasy, niespotykaną ruchliwość jednostek bojowych. Uzyskano to dzięki stworzeniu jednostek zmechanizowanych lub wyposażeniu formacji pieszych w pojazdy silnikowe, co zwiększało diametralnie ich ruchliwość.

Żołnierze na motocyklach działali zarówno w jednostkach uderzeniowych, jak również, a może głównie, w jednostkach pomocniczych. Wśród formacji jednostek bojowych, należy wymienić stworzone w połowie lat trzydziestych specjalnie: Kradschutzen Abtailungen - tj. oddziały strzelców motocyklowych, poruszających się na motocyklach. Motocykli używano również, w dużej ilości, w oddziałach grenadierów pancernych oraz fizylierów. Żołnierzy tych wyposażono początkowo tylko w motocykle, potem dodatkowo w lekkie samochody terenowe np, VW Kubelwagen. Jednak większość żołnierzy na motocyklach pełniła funkcje pomocnicze. Jako gońcy sztabowi, pocztylioni, kierowcy patroli żandarmerii polowej, łącznościowcy (np. kierowcy NSU HK 101 i rozwijającego za sobą, z ciężkiego bębna kabla telefonu okopowego), dostawcy amunicji w strefie frontowej, czy przy transporcie rannych wprost z linii walki.