Warsztat

W związku z tym iż prądnica RD 1/2 ma zbyt małą moc potrzebną do zasilania odbiorników w świetle obowiązujących przepisów ruchu drogowego (jazda na światłach mijania w ciągu dnia), postanowiłem dokonać przeróbki. Zabieg polega na dostosowaniu prądnicy RD 1/3 (potocznie nazywana długą) do przełożeń na jakich pracuje prądnica RD 1/2 ( potocznie nazywana krótką). Drugim powodem takiej zmiany, było zmniejszenie obrotów wirnika prądnicy, w górnym zakresie obrotów silnika. „Długa prądnica” przy obrotach wału korbowego równych 3000, rotor prądnicy osiąga 4500 obrotów. Jest to trochę dużo, zważywszy na znacznie lepszą nawierzchnię dróg, a co za tym idzie – jeździmy w górnych zakresach obrotów wału korbowego. Poza tym „więcej miedzi – więcej prądu”.

Kąt wyprzedzenia zapłonu, jest to kąt, o jaki obróci się wał korbowy od momentu zapłonu, aby tłok znalazł się w GÓRNYM ZWROTNYM PUNKCIE. Aby uprościć ustawianie zapłonu w warunkach domowych, zamiast kąta, korzystamy z danej w postaci odległości tłoka, przed górnym zwrotnym punktem. Odległość ta podana w mm odpowiada konkretnej wartości kąta wyprzedzenia zapłonu. Kąt wyprzedzenia zapłonu ma duże znaczenie dla pracy silnika spalinowego.

W silniku z zapłonem iskrowym, momentem zapłonu steruje aparat zapłonowy. W nowoczesnych konstrukcjach, producenci zadbali o to aby nawet najdrobniejszy błąd mechanika nie miał wpływu na regulację kąta wyprzedzenia zapłonu i stosują bezobsługowe układy zapłonowe. W konstrukcjach silników motocyklowych sprzed kilkudziesięciu lat, o których mowa poniżej, wyprzedzeniem zapłonu sterował kierowca dźwignią umieszczoną na kierownicy, w zależności od obciążenia silnika. Dlatego tak ważne jest, aby ustawienia początkowe, wykonane były jak najdokładniej.

Replika (po lewej) i oryginał (po prawej)

Zaobserwowałem,  że często spotykane są zbiorniki oleju „dużych OSL” z uszkodzonym (przez odkręcanie przecinakiem) lub brakującym filtrem. W jego miejscu występuje w wielu wypadkach różnej konstrukcji i kształtu dorobiony korek. Prawdopodobnie powodem tych przeróbek była konieczność zastosowania w miejsce uszkodzonego oryginalnego kranika olejowego takiego jaki był akurat pod ręką, często z całkowicie innym gwintem. O siatce filtrującej mało kto już wówczas pamiętał, a przecież to ważny element układu smarowania silnika. W moim motocyklu było podobnie, korzystając więc z wypożyczonego oryginału postanowiłem wykonać jak najbardziej zbliżoną do oryginału replikę.

Przed wykonaniem podstawy filtra należy ustalić jaki typ jest właściwy dla naszego motocykla. W modelu OSL występowały bowiem conajmniej trzy wersje filtrów oleju:

• z otworem na kranik prosty calowy G1/4” (gwint rurowy walcowy), nr kat. 59572 – stosowany do 1937-go roku (do masz. nr: 1025080 / 237263)
• z otworem na kranik prosty metryczny M14x1,5, nr kat.  97566 – stosowany w latach 1937-1938 (od masz. nr: 1025080 / 237263)
• z mocowaniem do kranika kątowego mocowanego na mufkę M16x1, nr kat. 101053 – w modelu 351 OSL od 1939-go roku (instalacje olejowe z wężami elastycznymi w miejsce rurek) oraz w modelu 601 OSL.

Napęd prędkościomierza realizowany jest za pomocą przekładni zębatej, w tym przypadku jest to przekładnia ślimakowa. Aby zapewnić odpowiednie warunki pracy przekładni, należy doprowadzić do niej smar oraz zabezpieczyć przed zanieczyszczeniami. Usytuowanie napędu na kole motocykla powoduje, że uszczelnienie tego miejsca ma tak duże znaczenie.

Jak do tej pory nie zauważyłem żeby w komplecie lub osobno ktokolwiek oferował uszczelniacze. Oryginalne obudowy, które czasem można zakupić, przeważnie też już ich nie posiadają. Podyktowane jest to zapewne tym, że fabryczne uszczelnienia wykonane były z filcu, a ten materiał pod wpływem czasu i różnego rodzaju środków smarnych uległ zniszczeniu. Średnice uszczelnienia (57x69x7) są na tyle nietypowe, że nie da się dobrać odpowiedniego uszczelniacza dostępnego na rynku.

Poniżej chcę zaprezentować dwa rozwiązania problemu z uszczelnieniami obudowy napędu licznika.