W modelach OSL konstruktorzy w wielu miejscach założyli stosowanie nakrętek kołnierzowych. Powodem mogła być dbałość o estetykę. Jest to jednak spory problem dla osób współcześnie odrestaurowujących te motocykla, ponieważ nie zastosowano znormalizowanych elementów i nie można ich zakupić w handlu. Istnieją co prawda bardzo podobne nakrętki według normy DIN DIN 6923 czy też DIN 6331 (według współczesnej nomenklatury - nakrętki kołnierzowe z kołnierzem gładkim), jednak we wszystkich przypadkach coś odróżnia je od oryginalnego wykonania (proporcje kołnierza, jego przejście w sześciokąt, bądź wysokość nakrętki), jednak największą wadą jest brak dostępnego pełnego potrzebnego asortymentu gwintów drobnozwojowych. Pozostaje więc ich dorobienie przez tokarza z odpowiednio wytrzymałego materiału, włącznie z pracochłonnym frezowaniem sześciokąta.

Patrząc na wystawione na Ebay elementy skrzyni biegów, sprzęgła czy pompy oleju Nortona ma się wrażenie, że ktoś przez pomyłkę wystawił „fanty” od NSU… Dzieje się tak dlatego, że jak ogólnie wiadomo historia motocykli NSU serii OSL jest mocno powiązana z Nortonem poprzez osobę głównego konstruktora Waltera Moore. Ale jeśli przyjrzeć się temu dokładniej widać sporo zagadek.

Anglik Walter Moore rozpoczął pracę dla Nortona w roku 1924. Pracował jako inżynier i szef teamu wyścigowego, a także brał jako pasażer wózka udział w Tourist Trophy na Wyspie Man w 1924, gdzie wraz z partnerem (George Tucker) odnieśli zwycięstwo.